W Polsce jest już obecnie milion Ukraińców. Gdyby nie oni, wiele firm – z powodu braku rąk do pracy – nie mogłoby zachować ciągłości działania. Jednak czy tylko Ukraińcy mogą być ratunkiem dla polskiego rynku pracy? Kto jeszcze oprócz nich może zasilić kadrowo pracodawców w Polsce? Zapytaliśmy o to prezesów firm oraz HR-owców.
Ukraińcy to spośród wszystkich nacji dominująca grupa obcokrajowców, która przyjechała do Polski za pracą. Jest już ich ok. milion i można się spodziewać, że będzie jeszcze więcej – na koniec października 2016 r. urzędy odnotowały ponad milion oświadczeń o zamiarze powierzenia pracy Ukraińcom – to wzrost o 44 proc. w stosunku do całego 2015 r.
- Większość przybyłych nad Wisłę Ukraińców to ludzie wykształceni, młodzi, którzy chcieliby zapuścić w Polsce korzenie. Przypominają trochę naszych rodaków, którzy po wejściu do UE niemal masowo zaczęli szukać swojego miejsca na świecie poza Polską – w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Niemczech – mówi Monika Smulewicz, partner zarządzający Grant Thornton.
W jej opinii, obecnie kierunek wschodni to wciąż największe i potencjalnie wydajne źródło kadr, które może zasilić polski rynek pracy.
– Na kolejnych miejscach za Ukraińcami pod względem reprezentacji w Polsce, choć daleko w tyle pod względem potencjału, plasują się Białoruś, Mołdawia, Wietnam, Chiny. O ile te dwa ostatnie kraje wydają się nieco egzotyczne, a przede wszystkim odległe kulturowo, co może przede wszystkim powodować problemy adaptacyjne, to Białoruś, Mołdawia i Ukraina – bliższe nam kulturowo, mogą i z pewnością będą pozostawały wciąż źródłem pracowników – mówi Smulewicz.
Tymczasem Bartosz Kaczmarczyk, prezes Loyda zauważa, że gdybyśmy zgodzili się na legalizację pobytu Wietnamczyków w Polsce – część przebywa u nas jednak nielegalnie – to mogliby być oni naszą drugą, po Ukraińcach największą siłą roboczą pochodzącą z innego kraju.
- I to jest ciekawe, bo jest to jednak inna kultura, azjatycka – mówi Kaczmarczyk. – Bliscy są nam także Białorusini, ale to jest mały naród. To 9 mln osób w stosunku do 45 mln Ukraińców. – dodaje.
Szukając nowej siły roboczej warto popatrzeć w kierunku Mołdawii, Białorusi, Armenii i Gruzji – uważa Tomasz Szpikowski, prezes Bergman Engineering. – Wszystkie te nacje są objęte uproszczoną procedurą zatrudnienia, dlatego ich obywatele chętniej decydują się na pracę w Polsce. Niewykluczone, że w związku z niskim bezrobociem oraz wysokim zapotrzebowaniem na pracowników rząd ułatwi zatrudnianie pracowników z innych państw – mówi.
Tomasz Szpikowski, prezes Bergman Engineering. (fot. mat.pras.)
Zauważa również, że w Polsce przybywa pracowników z Chin i Indii. – Jest to spowodowane mocną ekspansją oraz rozwojem tamtejszych przedsiębiorstw, które działają na coraz większa skalę. Uważam, że ten trend również będzie się nasilał – podkreśla.
Zdaniem Grzegorza Bohosiewicza, dyrektora personalnego firmy Euvic, Indie są ogromnym i tanim zapleczem informatycznym. Są jednak pewne minusy. – Współpraca ze specjalistami z tego kraju jest obarczona swego rodzaju problemami kulturowymi, organizacyjnymi, czy kłopotem wynikającym z różnic czasowych – mówi Bohosiewicz.
Grzegorz Bohosiewicz, dyrektor personalny Euvic. (fot. PTWP)
Spora odległość i różnice kulturowe nie przeszkadzają firmie Sii (również z branży IT), aby rozglądać się za kadrą na innych kontynentach – tj. w Afryce czy Ameryce Południowej.
- Nie chcemy zdradzać naszych sekretów, bo jako Sii również skupiamy się na poszukiwaniu kandydatów poza Polską, ale możemy zdradzić, że kluczowe jest znalezienie key selling point – argumenty, jakimi możemy przekonywać kandydatów do relokacji do Polski – może to być bezpieczeństwo, może to być dostęp do kultury, a może to być też polska gościnność – czyli niekoniecznie tylko pieniądze – mów Joanna Kucharska, dyrektor ds. HR i komunikacji w Sii.
Joanna Kucharska, dyrektor ds. HR i komunikacji w Sii.(fot. mat.pras.)
Zdaniem Macieja Wituckiego, prezesa Work Service, dziś w pierwszej kolejności należy skupić się na modelu imigracji, pozwalającym na przyciąganie nie tylko pracowników na podstawowe stanowiska, ale również specjalistów i wykwalifikowane kadry.
- Przy obecnym modelu promującym przyjazdy na 6-miesięcy nasz kraj podwójnie traci. Jest to zbyt krótki czas na osiedlenie się tu, a więc również na skłonienie cudzoziemców do większej konsumpcji – mówi Witucki.
Maciej Witucki, prezes Work Service. (fot. mat.pras.)
- Z drugiej strony jest to niewystarczający okres czasu do rozwoju ścieżki kariery i związania się z polskim pracodawcom na długoterminowych zatrudnieniu. To powoduje, że niewykorzystany jest potencjał wsparcia polskiej gospodarki i budżetu państwa za sprawą wpływów z podatków i świadczeń społecznych – dodaje.
W obecnej sytuacji – np. w kontekście przybyszów ze Wschodu – warto byłoby zastanowić się nad bardziej długookresową perspektywą, jak np. szkolenie i nauka zawodowa dla osób chcących pozostać i pracować w Polsce.
– Patrząc z tego punktu widzenia można pokusić się o połączenie ambitnych planów wicepremiera Morawieckiego na reindustrializację Polski z planami strategicznymi UE wciągania zarówno Ukrainy jak i Białorusi w orbitę oddziaływania Zachodniej Europy – dodaje Monika Smulewicz.
Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.
PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU
KOMENTARZE (2)