Rekrutacyjny eksperyment Jakuba B. Bączka

-  Prowadząc proces rekrutacyjny, "wyjąłem" sobie z książki Kahnemana wszystkie ostrzeżenia dotyczące heurestyków, uwrażliwiłem się na błędy poznawcze, które mogą pojawić się podczas rozmowy z kandydatem do pracy w moim zespole. Z drugiej strony pomyślałem, że może dla obu stron dobrym rozwiązaniem będzie ocenianie się tylko na stopie kompetencji, a nie emocji - wyjaśnia Jakub B. Bączek. 

W ten sposób pojawił się pomysł przeprowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej "w ciemno" - przy zasłoniętej kamerze internetowej.

- Postanowiłem przeprowadzić rozmowę przy zasłoniętej kamerze, przy pomocy komunikatora, nie będąc w tym samym pomieszczeniu co kandydat. Wyjaśniłem osobom, z którymi przeprowadzałem rozmowę, że nie chcę ich oceniać podświadomie - najważniejsza jest ocena jego kompetencji - dodaje.

Bez iluzji, merytorycznie

Choć o tym, czy podjęta w ten sposób decyzja, była trafna, Jakub B. Bączek przekona się za jakiś czas,. Dziś w rozmowie z naszym portalem podkreśla, że był to jeden z najlepszych procesów rekrutacyjnych, jakie do tej pory przeprowadził.

- Był to proces konkretny, nie oparty na iluzji czy subiektywnej ocenie. Był konkret, merytoryka, strukturyzacja - wyjaśnia. 

Jak podkreśla, ludzie popełniają wiele nieuświadomionych błędów poznawczych, które mogą być przeszkodą w przeprowadzaniu skutecznych procesów rekrutacyjnych. 

- Zgadzam się z Danielem Kahnemanem, że to, w jakim stroju przychodzi osoba na taką rozmowę, to jaką ma mimikę, to czy ma znamię, podkrążone oczy, to jaką ma fryzurę mocno wpływa na nasze decyzję. Zanim porozmawiamy o merytoryce, może okazać się, że już świadomie lub nieświadomie wydajemy osąd o danym kandydacie. Co może być w konsekwencji szkodliwe - dodaje Jakub B. Bączek. 

Prawo do stresu

Jak wyjaśnia, jednym z elementów tak przeprowadzonej rozmowy było prawo do stresu.

- Dałem jasny przekaz "jeśli się pan/pani zestresuje, proszę się nie przejmować". Zależało mi na merytorycznych odpowiedziach na zadanie pytanie. Po całym procesie przeprowadziłem taką ankietę z każdym z kandydatów. Im bardziej dawałem swoim kandydatom prawo do stresu, tym mniej oni go odczuwali. Nie było nacisku: dobra postawa, odpowiednie podanie ręki. Odpuszczając sobie te dodatkowe elementy ważne podczas rozmów face to face - byli bardziej skupieni, bardziej merytoryczni. Zamiast odgrywania scenki dali pokaz swoich kompetencji. Paradoksalnie jeśli dajemy sobie prawo do stresu i trafimy na firmę, która potraktuje nas "jak człowieka", z tym lepszym wynikiem kończymy taki proces - wyjaśnia. 

Jak podkreśla "rozmowa w ciemno" nie była dla potencjalnych pracowników testem reakcji na zaskakujące sytuacje, lecz sprawdzeniem, jak szybko potrafią zaadaptować się  w nowej rzeczywistości. 

- Część bardzo szybko się w tej sytuacji odnalazła. Część była zdziwiona, co było dla mnie takim znakiem, że być może w mojej dość nonkonformistycznej firmie może czuć się dziwnie - dodaje.

Jak wyjaśnia Jakub B. Bączek, jednym z plusów przeprowadzonej w ciemno rozmowy było prawo do stresu (fot. Pixabay)

Bączek, pytany, czy przyszłością procesów rekrutacyjnych staną się takie niestandardowe dziś działania, odpowiada, że na pewno wiele się zmieni, a duże znaczenie zyskają algorytmy sztucznej inteligencji.