Adecco, GTCI: W globalnym obiegu talentów Polska jest raczej dawcą niż biorcą

Trwa rejestracja uczestników na nasz tegoroczny Europejski Kongres Gospodarczy. Zapraszamy! Udział możecie potwierdzić pod tym linkiem.

Polska zajęła 38. miejsce w tegorocznym badaniu „Global Talent Competitiveness Index”, które ocenia konkurencyjność 109 krajów pod względem przyciągania, rozwijania i utrzymywania utalentowanych pracowników. Odnotowany wskaźnik dla naszego kraju wypadł nieco lepiej w porównaniu z minionym rokiem, gdy Polska wśród 103 ocenianych wtedy państw zajęła 39. miejsce.

Fot. Adecco

Podobnie jak przed rokiem światową czołówkę pod względem jakości talentów, czyli poszukiwanych przez firmy kandydatów do pracy, tworzą Szwajcaria, Singapur, Luksemburg i Stany Zjednoczone.

Wygrać w walce o talenty

Nie tylko pierwszą czwórkę, ale i całą pierwszą dziesiątkę tworzą państwa otwarte na mobilność talentów. Niemal 25 proc. mieszkańców Szwajcarii i Luksemburga urodziło się za granicą, w Singapurze ten odsetek sięga nawet 43 proc., a jest on znaczący także w USA i Kanadzie - przypominają autorzy badania.

Kwestia przyciągania talentów i międzynarodowa mobilność jest zresztą głównym tematem tegorocznej, trzeciej już edycji raportu GTCI. Według niej bez wspierania tej mobilności trudno będzie rozwijać twórcze talenty.

- Wspomniana mobilność jest dzisiaj tym ważniejsza, że świat zmienia się szybciej niż kiedykolwiek wcześniej, co przynosi ze sobą zarówno nowe możliwości, jak i duże wyzwania. Te drugie m.in. w związku z 200 mln bezrobotnych na świecie i co drugim miejscem pracy, które może niedługo zniknąć w wyniku automatyzacji. Badanie GTCI potwierdza kluczowe znaczenie mobilności talentów w wyrównywaniu nadwyżek i niedoborów kwalifikacji na świecie. Czołówka rankingu pokazuje, że państwa chcąc przyciągać talenty muszą inwestować w edukację i ośrodki nauki, ograniczając równocześnie biurokrację i upraszczając regulacje na rynkach pracy - podkreśla Alain Dehaze, prezes Adecco Group.

Zadbać o powroty z emigracji

Raport GTCI bierze pod uwagę kilkadziesiąt czynników - w tym poziom wykształcenia, udział studentów, jakość uczelni oraz menedżerów, problemy z rekrutacją i zwolnieniem pracownika, dostęp do internetu, wielkość inwestycji zagranicznych, liczbę migrantów, różnice z zarobkach kobiet i mężczyzn etc.