W pierwszym kwartale 2019 roku wskaźnik wypadkowości zmniejszył się z 1,21 w analogicznym okresie 2018 do 1,17. W sumie zgłoszono 15 800 osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy.
Od stycznia do końca marca 2019 r. w Polsce zgłoszono 15 800 osób poszkodowanych w wypadkach. W tym 32 osoby zginęły, 70 zostało ciężko rannych. Ogółem wygenerowało to 411 697 dni, w których poszkodowani pracownicy byli niezdolni do pracy, na jednego poszkodowanego przypadało 26,1 dni. Najdłużej dochodzili do siebie po wypadkach pracownicy kopalń odpowiedzialni za wydobycie węgla kamiennego. Było to 38,3 dni.
Jak wynika z raportu GUS, w podziale według rodzajów działalności gospodarczej najwyższy wskaźnik wypadkowości odnotowano w sekcjach: górnictwo i wydobywanie (3,22), dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja (2,66), opieka zdrowotna i pomoc społeczna (1,97), a najniższy w sekcjach: informacja i komunikacja (0,24) oraz pozostała działalność usługowa i działalność profesjonalna, naukowa i techniczna (po 0,30).
Najwyższy wskaźnik wypadkowości odnotowano w województwach: warmińsko-mazurskim (1,52), podlaskim (1,46) i dolnośląskim (1,42), a najniższy w województwach: mazowieckim (0,78), małopolskim (0,94) i podkarpackim (1,07).
Jak wynika z raportu, nieprawidłowe zachowanie się pracownika było przyczyną 60,5 proc. wypadków przy pracy. Dalej GUS wymienia niewłaściwy stan czynnika materialnego, brak lub niewłaściwe posługiwanie się czynnikiem materialnym, niewłaściwe, samowolne zachowanie pracownika, niewłaściwą organizację miejsca pracy, niewłaściwą organizację pracy.
Czynnością najczęściej wykonywaną przez poszkodowanego w chwili wypadku było poruszanie się (40,7 proc.), często do wypadków dochodziło w trakcie operowania przedmiotami (16,8 proc.), transportu ręcznego (13,7 proc.), pracy narzędziami ręcznymi (11,3 proc.) czy obsługi maszyn (8,4 proc.).
77,9 proc. osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy doznało urazu kończyn,10.4 proc. urazów głowy.
Za wypadek przy pracy - zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity Dz. U. 2018, poz. 1376, z późniejszymi zmianami) - uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą;
1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych oraz czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
2) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
- na równi z wypadkiem przy pracy, w zakresie uprawnienia do świadczeń określonych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ w czasie podróży służbowej, podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony, przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe;
- za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego podczas: uprawiania sportu przez osobę pobierającą stypendium sportowe; wykonywania odpłatnie pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania; pełnienia mandatu posła (w kraju lub w Parlamencie Europejskim) lub senatora, pobierającego uposażenie; odbywania szkolenia lub stażu związanego z pobieraniem przez absolwenta stypendium; wykonywania przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem spółdzielni, pracy na rzecz tych spółdzielni; wykonywania lub współpracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy-zlecenia lub umowy o świadczenie usług; wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem lub współpracą przy prowadzeniu działalności pozarolniczej; wykonywania przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi; odbywania zastępczych form służby wojskowej; nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej przez słuchaczy pobierających stypendium.
Za śmiertelny wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć osoby poszkodowanej na miejscu wypadku lub w okresie 6 miesięcy od chwili wypadku.
Za ciężki wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, a mianowicie: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, trwała, całkowita lub znaczna niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała.
Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.
PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU
KOMENTARZE (0)