Rynek pracy w Polsce i w Niemczech czeka na migrantów

Otwarcie na pracowników o wysokich kwalifikacjach z innych krajów to jedno z remediów na starzenie się społeczeństw i niedobory sił roboczych – mówili w czwartek uczestnicy debaty "Migranci wykwalifikowani w Polsce i Niemczech".

Podczas konferencji zorganizowanej przez Instytut Spraw Publicznych i Fundację im. Friedricha Eberta i ambasadę RFN w Warszawie przypomniano, że według wyliczeń Komisji Europejskiej w 2060 r. prawie jedna trzecia Europejczyków będzie miała ponad 65 lat, a udział osób w wieku 15-64 lat spadnie z 67 do 56 procent. Odsetek osób w wieku produkcyjnym w Niemczech zmniejszy się o blisko 29 procent, a w Polsce o 34,5 procent, stąd imigracja jest postrzegana jako jedno z rozwiązań tego problemu.

Wiceminister pracy Stanisław Szwed zauważył, że choć mowa o migracji pracowników wykwalifikowanych i wydaje się, że kontrowersji nie powinno być, jednak się pojawiają, szczególnie w naszym kraju, gdzie dotychczas tendencja polegała na migracji za granicę.

- Musimy ją odwrócić – dodał. Za sygnał korzystnych zmian wiceszef MRPiPS uznał, że z Ukrainy przybywają do Polski nie tylko robotnicy do prostych prac, ale i wykwalifikowani pracownicy i studenci.

Szwed podkreślił, że budowa innowacyjnej gospodarki oznacza konieczność przyjmowania wykwalifikowanych pracowników z zagranicy i stworzenia warunków, by ci, którzy wyjechali z Polski, uznali powrót za atrakcyjny.

- Kiedy spojrzymy na demografię, widzimy, że stoimy przed dużymi zmianami” – powiedział wiceszef Federalnego Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej Thorben Albrecht. Zwrócił uwagę, że Polska i Niemcy to łącznie jedna czwarta mieszkańców Unii i „jest nas coraz mniej i coraz starszych”.

- Nawet jeśli do Niemiec przybywa bardzo wielu uchodźców, to ta migracja nie potrafi zatrzymać tych trendów – dodał, zaznaczając, że trzeba zadbać, by dostęp do europejskiego rynku pracy mieli ludzie o wysokich kwalifikacjach.

Zwrócił uwagę, że brak pracowników w zawodach technicznych i naukach przyrodniczych będzie oznaczał spadek produkcji i mniejsze wpływy z podatków, a w konsekwencji spadek poziomu życia. Zapowiedział uruchomienie pilotowego programu wzorowanego na polityce imigracyjnej Australii i Kanady. Zaznaczył, że ściąganie pracowników z innych krajów nie może być jedynym sposobem – trzeba dbać o kształcenie zawodowe młodzieży i bezrobotnych.

Rafał Janas z Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. zatrudnienia wyraził przekonanie, że popyt na zawody wymagające niższych umiejętności będzie się kurczył, ale tam, gdzie potrzebne wyższe kwalifikacje, będzie gwałtowne rósł.

- Staram się mówić raczej o kwalifikacjach niż o zawodach. Pod względem samych zawodów trudno przewidzieć ewolucję rynków pracy, stąd coraz większa rola umiejętności, których można użyć w różnych zawodach – podkreślił.

Nawiązując do pomysłów ograniczenia odpływu wykwalifikowanych pracowników, np. przez zobowiązanie zwrotu kosztów kształcenia, prof. Uwe Hunger z uniwersytetów w Siegen i w Muenster zauważył, że przymus nie zadziała, o czym świadczą przykłady państw stosujących te metody.

Vera Egenberger z Federacji Niemieckich Związków Zawodowych (DGB) podkreśliła wagę zapewnienia, by wszyscy mieli takie same warunki pracy i płacy.

- Chcemy uniknąć konkurencji między krajowcami a przybywającymi, nie chcemy takiego podziału społecznego" - powiedziała.

Dyskutanci mówili także o potrzebie integracji społecznej, konieczności przestrzegania standardów, np. praw kobiet, przez przybywających z innych kręgów kulturowych i o błędzie, jakim było w Niemczech traktowanie imigrantów wyłącznie jako pracowników, którzy po kilku latach wrócą do swoich krajów.

- Szukaliśmy siły roboczej, a przyszli ludzie – te słowa Maksa Frischa zacytował Roland Feicht z Fundacji Eberta. Dodał, że stworzenie wychodzącej naprzeciw tym potrzebom kultury przyjmowania (Willkommenskultur) nie jest łatwym zadaniem, szczególnie w dzisiejszych czasach.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

Podobał się artykuł? Podziel się!